Przejdź do głównej zawartości

Raj w Niebie


- Byłeś kiedyś w Niebie?

- Tak.

- A raj w niebie był?

- Był.

- O rany, a widziałeś te obrazy z tropikalnymi roślinami, tygrysami, małpami i tukanami. I to wszech obejmujące i zalewające sale światło w fioletach, żółciach, różach, błękitach! I te różowe neony i lustra! Co za przestrzeń i ten plafon!!!

- Tak jest właśnie w Raju w Niebie.

- Dla Ciebie to takie normalne?

- Nie, ale byłem tam… na długo przed tym za nim się spotkaliśmy.

- No tak, ciągle zapominam, że to ja gdzieś nie byłam…

- I jak Ci tam było?

- Dobrze. Tam był taki spokój, a może spokój był już we mnie. Pewnie, kiedy jest się gotowym, aby przekroczyć próg Raju, to już jest ten czas. Czas na Niebo. Piłyśmy z Panią K. Czerwone drinki, podawane z księżycem pomarańczy. Była środowa noc i jakiś taki uroczysty nastrój, jaki pewnie bywa w Raju, sam wiesz lepiej… Szumiąca cisza, co jakiś czas otwierana wypowiadanymi nad stołem zdaniami.

- A czym dla Ciebie jest Raj w Niebie?

- Daj chwilę, niech pomyślę… A dla Ciebie?

- Dla mnie taką wolnością, szaleństwem w zaroślach, niekończącą się wyłaniającą z mroku dżungli falą świateł i barw, dzikością serca, kreatywnością ludzkiego potencjału, a do tego wszystkiego, świadomością tych wszystkich, czających się w zaroślach zwierząt…


Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Interrupting habits

  Kawa bez mleka, koniec świata, mleka mają swój koniec, nawet te z Biedronki.  Śnieg, światło, śnieg, drobne podszczypywanie po twarzy.  Pochrupywanie, podrygiwanie, podnoszenie, pod nogami w kolorze obciążonej bieli obłażącej z czarnych, spasionych od śnieżny gruzów, butów. Chodniki nadrukowane w koła, w łapy, w UFO miejskiego życia. Pachnie mrozem, na płasko, bez wyczuwalnych warszawskich akcentów.  Szczypulanko, delikatniuchne wycelowane w poliki i w brodę. Soft, pieszczoty pogody. Lico buraczkowe, na okrągło, z oprószaniem szronem, zakonserwowana na sztywno z brodą. W zimowe słońce, rozczula się dusza, wampirzyca, zgłodniała światła słonecznego, żre oczami, prawie dławi  się   na przaśny widok stawu. Drzewa ubrane w skafandry śniegu, zmarzliny stycznia. Przy drzewach, zanurzeni w śniegu jak w maśle, schowani w schronach z ubrań, ćwiczący ludzie. Zasunięci pod nos w kurtki, omotani rękawiczkami, zabunkrowani w podwójne pary spodni. Zakurtkowani. Podbici w koszulki, podkoszulkowani.
Prześlij komentarz
Czytaj więcej

Erotyk z ciastem

Słodko – wytrawny, czerwcowy wieczór. Powietrze wypełnione zapachem, grzanego białego wina i obrazem czerwonych pręcików szafranu pływających po tafli alkoholu obok grubiańsko pokrojonych plastrów pomarańczy. Chłód wdzierający się przez pośladki siedzące na metalowym krześle. Niewygoda i poczucie braku ciepłego koca bądź poduszki. Doznania budzące dyskomfort. Rodzące się poznanie, pulsujące w dole brzucha i w rozgrzewających się dłoniach. Przyśpieszony oddech od doznań płynących z podniebienia, słodko-wytrawny smak … jak to było… na wierzchu skóra z brzoskwiniowej polewy, a na niej prażone orzechy nerkowca, wnętrze, miękki i delikatny w smaku ser, a na spodzie, chrupiąca kruszonka o kolorze wypieczonego chleba…? Zobaczył jej zgrabny, kształtny kark. Biała, jedwabna koszula, przelewała się przez jasne jeszcze nieopalone słońcem ramiona i luźno opadała na plecy, dając poczucie luzu i lekkiej ekstrawagancji. Zawiązany na plecach w tali, czarny pasek fartucha nie pozwalał,
Prześlij komentarz
Czytaj więcej

Dlaczego warto być smutnym dorosłym?

Dlaczego warto być smutnym dorosłym? 1. Warto być smutnym dorosłym, bo można nie zobaczyć swojego odbicia w lustrze, że się jest dorosłym i można nago chodzić po chacie. 2. Fajnie być smutnym dorosłym, bo można zapomnieć, że się kiedyś śmiało i było z tego powodu dużo lekkości w ciele, i można się było z tego powodu posikać. 3. Bardzo dobrze być smutnym dorosłym, bo jak się robi, placki ziemniaczane to one są smaczne, ale tylko śmierdzą po tym ubrania i trzeba je wyprać, tyle się pamięta z jedzenia, kurde! niekończące się tarcie ziemniaków i że cebula doprowadziła do płaczu. 4. Fenomenalnie jest być smutnym dorosłym, bo jak masz kasę, to nie kupujesz, sobie czego chcesz, a jak jej nie masz i jesteś młody, to masz, pomył co zrobić z kasą, z każdą ilością. 5. Ekstra być smutnym dorosłym, bo jak przyjdzie do Ciebie dziewczyna, to starzy nie mieszkają już z Tobą i może zostać na moc, ale ją odprowadzasz na autobus i wracasz, sam do domu myśląc, o pracy jutro rano. 6. Ulta odlotowo być smut
Prześlij komentarz
Czytaj więcej